Ik ben vanochtend door een werving & selectiebureau benaderd. Zij wilde mij attenderen op een vacature voor een lidmaatschap van een Raad van Toezicht.
Ik moest meteen aan jou denken, zei de recruiter.
Wat leuk! Hoe komt het dat je aan mij hebt gedacht? vroeg ik haar.
En ja hoor, bingo. Ze willen een afspiegeling zijn van de samenleving. Ze zijn opzoek naar diversiteit, daarom dacht ik aan jou, zei ze.
Fool me once, shame on you, fool me twice, shame on me
Toen de recruiter de naam van de organisatie bekend maakte, moest ik lachen. Wat zij niet wist, was dat ik ooit als sollicitant voor een directiefunctie bij dezelfde organisatie, met dezelfde mensen, aan tafel had gezeten.
Ik dacht echt dat ik door ervaringen wijzer was geworden en dat ik het van veraf kon zien als diversiteit weer eens strategisch werd ingezet. Toch ben ik er ingetrapt en zat ik bij deze organisatie aan tafel. Een organisatie die pretendeert een lerende en inclusieve organisatie te (willen) zijn. Als je hun website bezoekt kun je direct zien hoe deze pretendentie à la 2023 gerepresenteerd is. Ik geloof dat ik niet eerder zo ben geschoffeerd, geïntimideerd en gekleineerd als bij dit sollicitatiegesprek en geloof me ik heb al wat achter de kiezen gehad! De aanwezige recruiter, in die tijd, was zelfs niet verbaast dat ik me van de sollicitatieprocedure terugtrok. Hij zei dat het hem ook was opgevallen dat andere kandidaten anders dan ik werden behandeld.
Ik gun deze lerende organisatie, kritische mensen die zich een spiegel durven voor te houden. Wie weet staat er ooit iemand op die zich hardop afvraagt hoe het toch komt dat de beslissende posities nog altijd niet een afspiegeling van onze samenleving zijn. De verleiding is groot, maar ik hou niet van namen en shamen.
Mensen kunnen je niet afwijzen, als ze je niet zien
We beschermen onszelf door niets te doen dat ons enige afwijzing zou kunnen opleveren. Dit is een serieus probleem voor iedereen die wil groeien en een bijdrage wil leveren aan een rechtvaardige, gelijkwaardige en inclusieve samenleving. Elke keer dat je grenzen stelt, loop je het risico afgewezen te worden. Ik heb nee gezegd. Ik zou wellicht niet meer door deze recruiter benaderd worden. Ik ben bereid om dit risico te nemen. Ik ben bereid te zijn wie ik ben. Ik zal mezelf niet afwijzen.
De recruiter vroeg mij of ik deze vacature bij mijn netwerk onder de aandacht wilde brengen, nu ik zelf er geen interesse in had. Ook deze vraag heb ik met een nee beantwoordt. Wat ik voor mezelf niet wil zal ik ook niet voor een ander willen, heb ik haar toegelicht.
Als ik je iets zou kunnen meegeven is heb de moed om vaker nee te durven zeggen. Zeg nee en werk niet mee aan schijndiversiteit, schijninclusiviteit en de schijn van gelijkwaardigheid. Zo dragen we samen een steentje bij aan een inclusieve arbeidsmarkt.
