Zo moe!

Verloren en moe
acteren op deze bestemming
wachtend
verkwisting van tijd
de weg op
tussen brede lachen
opgedroogde tranen
charmeurs zonder manieren
ondraaglijke leegte gedragen door ego’s
eenzame spiegelbeelden
kussend in de lucht
bang voor elke aanraking
verstopt in hoge torens
de wielen die mij brengen
naar de dichte deuren
***
Verloren en moe
acteren op deze bestemming
altijd op de vlucht
reizend opzoek
naar die ene deur
die open gaat
mij naar binnen vraagt en mijn hand vasthoudt
die ene deur
die mij vrij laat
naar waar ik was
de stilheid van een zoete slaap
mijn bestemming
thuis komen
***
Schilderij:
Salam Noah
Just another refugee

Onzichtbare plaag

Stille omstanders

Blog overzicht