Een herinnering dat we leefden
ver van huis
de winterzon
een kapotte achteruitkijkspiegel
een verwoest verleden
*
op zoek naar het lang verloren verlangen
waar ter wereld kan ik
rusten op lege banken
mijn tranenstroom droogt op
*
hebzuchtige bewoner
in zijn eenzaamheid
een hel met de schoonheid van het paradijs
verlaten bloemen van de tuin
angst voor morgen
een vreemdeling
*
wil zo ver gaan
wil zo ver teruggaan
verdwaald raken
vertragen
van de thuiskomst
*
de nacht nadert
met verloren sterren
koortsig in mijn dromen
ik keer terug
van mijn heimwee
een herinnering dat we leefden
***
Schilderij:
Rene Margritte
Heimwee