Gebroken in stukken
vergezeld door nachtelijke geesten
uit jouw verleden
maatjes van mijn schrokken
genesteld in het heden
je bent er niet
om jouw geesten weg te jagen
herstellen van de gebroken
het breken van de cirkel
mijn lot
de eenzame
***
jaren zijn verstreken
sinds die dag
en alle andere dagen
geslagen en vernederd
we wisten het niet
op deze manier
achtergelaten in jouw huis
ontroostbaar
aan de stilstand gewend
het breken van de cirkel
mijn lot
de eenzame
***
veranderd in rotsen
bewapend met doornen
achter jouw tralies
gevoed door tranen
eeuwig schuldig van jouw daden
verraden door de hemel
de gelofte van stilte opgelegd
verbrand in het vlammende vuur
het breken van de cirkel
mijn lot
de eenzame
***
Schilderij:
Edvard Munch
De eenzamen (twee menselijke figuren)
