Op zaterdag 20 maart om 13:07:28 Iraanse tijd wordt het Perzische nieuwjaar, Norooz gevierd!
Iran kent vele tradities. Een van de tradities is Norooz: Perzisch Nieuwjaar. Norooz (letterlijke betekenis no=nieuw, roez= dag) wordt uitbundig gevierd. Het feest duurt maar liefst dertien dagen*!
Norooz, luidt de komst van de lente in en blaast jubelend leven in de bevroren aderen van de natuur. Dankzij de erkenning door de Verenigde Naties en UNESCO is het universele boodschap van Norooz bewaard gebleven. Een boodschap van eenheid in tijden van verdeeldheid, volharding in tijden van ontbering en hartelijkheid in tijden van vervreemding.
Voor Iraniërs en de volkeren uit Afghanistan, Azerbeidzjan, India, Irak, Kazachstan, Kirgizië, Pakistan, Tadzjikistan, Turkije, Turkmenistan en Oezbekistan en de diaspora gemeenschappen in het Westen die Norooz observeren, resoneert het festival met een uitgebreide schoonmaak aan het einde van het jaar, het elfde uur winkelen voor nieuwe kleren en het vervangen van verouderde huishoudelijke apparaten, verkwistende uitgaven voor snoep, gebak en noten, minzame familiebijeenkomsten, heerlijke lokale gerechten en natuurlijk liefdadigheid en het opbeuren van degenen die zich geen feestelijk nieuwjaar kunnen veroorloven.
Tijd van bezinning en hoop
Ik ben opgegroeid in een gezin waar Norooz gewoonlijk hoog in aanzien stond, omdat we het als een deugdzame traditie beschouwden die het waard was om bewonderd te worden. De menselijkheid van zijn tenor.
Mij werd geleerd dat Norooz een geschikt moment was om na te denken over hoe ik de lente kon gebruiken als inspiratie om mezelf een beter mens te maken en me over te geven aan een vernieuwing, net zoals de hyacinten en narcissen bloeien en verdrijven de vorst en stagnatie van de winter. Ik heb mijn zinnen gezet op het mooier maken van het leven voor mezelf en de mensen om me heen, net zoals de lente ons hart verwarmt en ons schenkt met overvloedige schoonheden om te ontdekken. Mijn ouders hebben mij niet voor niets deze naam gegeven. Guity betekent wereld, en Mohebbi betekent houden van.
Norooz, wordt gezien als de overwinning van het licht op de duisternis. Het is een opening voor heropleving van praktijken die het hele jaar door gemarginaliseerd worden: bezoeken brengen aan ouderen, geschenken uitdelen aan de kinderen en het gezin, klassieke Perzische poëzie reciteren, liedjes zingen en dansen , het vergemakkelijken van verzoening tussen degenen die met elkaar op gespannen voet staan en het helpen van de armen.
Dit weekend vieren zo’n 300 miljoen mensen Norooz, en het wordt door de Verenigde Naties beschouwd als een “immaterieel cultureel erfgoed van de mensheid”.
Het is inderdaad een cultureel erfgoed dat grenzen overschrijdt om volkeren te verbinden die niet noodzakelijk dezelfde taal spreken, niet hetzelfde geloof beoefenen, maar herenigen onder een enorme beschavingsparaplu voor de vrijheid.
