“Het is gemarginaliseerde groepen in Iran beter gelukt om niet in tegenstellingen te denken. Je
moet als gemarginaliseerde groep kunnen doorzien dat de macht – in Iran het dictatoriale
regime – altijd zal proberen je tegen elkaar uit te spelen. Dat zie je hier ook. Statushouders
worden door veel politieke partijen aangewezen als oorzaak van het woningtekort, terwijl we
weten dat het niet zo is. Het ligt aan het woonbeleid, wat een politieke keuze is geweest.”