Ik was 19 jaar oud, student geneeskunde, een Iraanse. Ik had een familie. Ik was het prinsesje van mijn vader. Ik was de trots van mijn moeder. Een rolmodel voor mijn broers en mijn zus. Ik was geliefd. Ik was een mens. Door oorlogen en een dictatoriaal regime werd ik een asielzoeker, vluchteling, migrant, allochtoon, gelukzoeker, profiteur, niet geliefd, geen gezicht. Ik werd een nummer....
Lees verder